In de praktijk vraagt gericht behandelen van welk klachtenbeeld dan ook, telkens weer een zorgvuldige afweging op het gebied van specifieke micronutriënten ten opzichte van het voedingspatroon. Daarbij dient rekening gehouden te worden met de dagelijkse behoefte van deze specifieke micronutriënten ten opzichte van de benodigde aanvulling van verbruikte voorraden. Als bijvoorbeeld de behoefte van een specifiek micronutriënt om een metabole route goed te laten functioneren tussen 150 en 400 milligram ligt, dan is een therapeutische interventie van 100 mg gedurende zes weken te weinig werkzaam, zowel qua dosering als duur. Hoe logisch dit ook klinkt, dit basisprincipe wordt niet altijd goed benut.
Het menselijk lichaam bestaat uit ongeveer 70 biljoen cellen die biomoleculen (micronutriënten) gebruiken om te kunnen functioneren en te blijven leven. Systemen met een hogere prioriteit krijgen altijd voorrang. Als systemen met een hogere prioriteit onvoldoende over de juiste micronutriënten kunnen beschikken dan ‘lenen’ ze deze uit andere celsystemen. Van veel metabole stoornissen is bekend dat ‘lenen’ leidt tot ‘niet meer terug krijgen’. Deze ‘metabole schuld’ maakt dat er een langere tijd, dan alleen de behoefte van de specifieke metabole route, micronutriënten nodig zijn om betrokken celsystemen te kunnen laten herstellen.
Dit brengt ons bij het volgende basisprincipe; de turn-over ratio. Deze turn-over ratio spreekt over de vernieuwingssnelheid van cellen in verschillende typen weefsels. Darmepitheel cellen vernieuwen sneller dan botcellen. Daar waar botten eens per 7 jaar volledig hun cellen vernieuwen is dat in de darm eens per 1,5 tot 5 dagen. Om weefsels goed te laten functioneren hebben hun cellen gedurende meerdere celdelingen (generaties) de juiste biomoleculen nodig. Het inzetten van hoog-gedoseerde enkelvoudige micronutriënten blijkt daardoor in de praktijk vaak minder effectief dan combinaties van micronutriënten waarvan hun synergistische werking meerdere celprocessen tegelijk ondersteunen.
Essentials zijn volgens CellCare strategische combinaties van micronutriënten die, wetenschappelijk onderbouwd, één of meerdere verstoorde mechanismen van een metabool proces de juiste biomoleculen aanbiedt om te kunnen herstellen.
Neem bijvoorbeeld de ziekte van Parkinson. De behandeling van deze neurodegeneratieve ziekte, die zich kenmerkt door een sterk verminderde activiteit van dopamine in het centrale zenuwstelsel, bestaat vaak uit verhogen van de beschikbare grondstof (L-Dopa), heropname remming in de synaptische spleet, verbeteren van de receptor gevoeligheid en remming van de enzymatische afbraak. In andere woorden, behandeling gericht op alle essentiële mechanismen.
Denken in Essentials heeft als doel; effectief behandelen met zo min mogelijk middelen, gericht op de betrokken mechanismen in passende doseringen. De principes van denken in Essentials zijn van toepassing op ieder klachtenbeeld.
CellCare Academy heeft meer dan 20 jaar ervaring op het gebied van werkingsmechanismen binnen tal van klachtenbeelden en streeft er daarom ook naar om de kracht van voedingstoffen te benadrukken in alle nieuwe ontwikkelingen binnen de huidige gezondheidszorg. En CellCare Academy adviseert iedere behandelaar; kijk zorgvuldig naar samenstellingen en doseringen van voedingssupplementen in relatie tot de behoefte van een werkingsmechanisme om weloverwogen de effectiviteit en de duur van een behandeling te kunnen bepalen.